Een teken van leven
Gepubliceerd op 3 september 2005
Daar zit je dan in een nieuw huis met uitzicht op de baai, watervliegtuigen stijgen op en de baai, een kleine baai van de grote baai waar Sydney ooit begon, ligt vol met bootjes. De lucht is blauw, helder blauw met Hollandse wolken, het water: blauw groen, althans dat denk ik met mijn deuteranormale kleurenblindheid.Het is 19- 21 graden en de wind kan soms kouder zijn.
Het overschakelen van de Hollandse zomer naar dat andere klimaat hier verloopt wat vreemd door de vele zonneschijn en het relatief lekkere weer; steeds het gevoel is het nu wel of geen zomer. De dagen zijn vrij vroeg, qua daglicht, geëindigd, zo om 18.30 is het echt donker, wel met schitterende zons ondergangen, zeker vanuit onze 12e verdieping van het appartementsgebouw waar we eigenlijk vooral verblijven, maar door de ligging zo dicht bij de evenaar zal dat in de echte zomer hier ook niet eens zoveel later zijn volgens de locals.
Sydney is groot met een concentratie tall buildings bij de havens en het opera/ brug gebied, 4 miljoen mensen, met een uitgebreid gebied met bebouwing met veel groen ertussen, strekt zich uit over vele kilometers, ik schat zo een 30- 35 kilometer straal vanaf het centrum is echt stad.
Veel te zien, goed public transport system waarop een weekkaart voor 40 $ makkelijk toegang geeft, vooral tussen het havens gebied en de Townhall ligt het gebied wat wij in onze status van toerist eerst verkend hebben. Darling harbour, the circulair keys, opera tot aan point piper waar ons huis is boeiend, mooi en constant door de toegankelijkheid van het water druk en levendig.
China town viel wat tegen, het gebied de Rocks, vlak bij de brug is leuk en gezellig gerenoveerd, het is het oudste gebied waar convicts leefden, hospitaal voorzieningen waren en later de havengebouwen verpauperden door het wegvallen van het stukgoederen vervoer.
Heel veel in Sydney is de laatste decennia gespaard gebleven van destructieve projectontwikkelaars, lijkt het, met daarnaast wel een wereldstedelijke hoogbouw; een zeker niet onaantrekkelijke mix die de stad allure geeft. Men zegt dat Sydney na de Olympische spelen van 2000, waarbij veel in restauratie is geïnvesteerd, zich meer metropolitaans is gaan voelen; wij merken in die korte tijd in ieder geval dat er niet veel verschil is met welke Europese stad van betekenis ook. Er zijn veel leuke restaurants met goed eten, een eigen mix van allerlei culturen; met ook vooral invloed van de Aziatische meer dan de Noord- Afrikaanse cq Turkse die we zo in Europa kennen. Geen negatief verschil trouwens.
Vanaf de stad is het een 20 minuten naar de echte stranden aan de Oceaan, met steeds weer prachtige baaien met grote, hoge surfbare golven; verder rijdend langs de kust steeds weer nieuwe mogelijkheden zodat het niet echt overdadig druk is; zeker niet in deze tijd van het jaar.
Kortom voorlopig een plek om best uit te houden.
Groetjes Edmond
