Iranreis 2015 7. Teheran

Gepubliceerd op 8 december 2015
14/ 11: Teheran: wat gisteren op zo een tijd verspillende wijze niet haalbaar bleek wordt alsnog vandaag gedaan, namelijk de paleizen van de Sjah en zijn voorganger bezoeken. Maar eerst gaan we het Reza Abbasi museum bekijken. https://en.wikipedia.org/wiki/Reza_Abbasi_Museum Dat blijkt zeer de moeite waard vanwege zijn historische materiaal teruggaand tot 1000 BC. Reza Abbasi zelf was een groot kunstenaar, miniatuurs, uit de Safaniden periode. Onder andere is er een prachtige gouden rhyton uit de Achaemenidische periode. Zijn er eerste exemplaren van de koran en prachtige mongoolse miniaturen. Zeker een bezoek waard, ook al is de wijze van presentatie wat gedateerd. Trek er 1 1/2 uur voor uit.
Rhyton Achaemenides
Rhyton Achaemenides
Kufic taal koran
Kufic taal koran
Dan het paleizencomplex in het noorden van de stad. Niet dus het beroemde Golestan paleis maar het Saadabad Paleiscomplex met onder andere: het Mellat paleis, duitse bouwkunst uit de vorige eeuw, is van buiten lelijk sober, vind ik, ook al staan er een enorm paar bronzen laarzen onder aan de trap als verwijzing naar het verdwenen standbeeld van de eigenaar.
Mellat paleis Sjah
Mellat paleis Sjah
Binnen is er enige pracht en praal maar het straalt zeker geen adembenemend exhibitionisme uit; ook al valt te vermelden dat er volgens overlevering tijgervellen, kunstig weggewerkte aircosystemen, muur tot muur grootte Perzische tapijten, fantastisch stucwerk en prachtige porticoos zijn van marmer uit de steengroeven van Yazd en Mashad zijn of waren te bewonderen. Eerder soberheid cq matigheid, zeker gezien de roestvrijstalen trappen, en dat voor de bezetter van de pauwentroon. Het was per slot functionerend als residentie en ceremonieel paleis.

De tuin is ruim en geaccidenteerd en men moet heuvel op om het Groene = Sadabad paleis van Sjah Reza te bezoeken. Groen marmer uit 1925. Het oudste en het architectonisch meest belangrijke gebouw van het complex. Overweldigend is de ontvangstzaal, waarvan de muren en plafonds belegd zijn met spiegelmozaïek. Dit is wel een aardig item om te bezoeken op zo een reis, vooral het grote uitgestrekte park in zo een drukbevolkte stad tegen de berghelling aan de noordkant aangelegd geeft een aardige indruk; tevens is het met de hedendaagse smog een beter oord om te vertoeven dan downtown.

Tot afsluiting van ons bezoek gaan we na de lunch naar het Nationaal Archeologisch Museum (Muzeh Iran-e Bastan), het belangrijkste museum van het land dat in 1937 werd geopend. Dit is een must. In drie grote zalen is hier de essentie van de rijke Iraanse geschiedenis samen gebracht. Niet echt modern tentoongesteld, maar met een duidelijke chronologische systematiek. Unieke steenwaren, artefacten, goud en ander sierwerk worden hier op simpele wijze getoond.

Vervolgens gaan we nog naar het veel geprezen Museum of Modern Art om te constateren, helaas kenmerkend voor het niet proactieve karakter van onze reisleiding (!!) dat het gesloten is wegens een nieuwe tentoonstelling.

Al met al draait het bezoek aan Teheran op een negatieve ervaring uit, zeker vergeleken met de vorige keer. Allereerst bij aankomst verloren we een halve dag door vertraging van de vlucht en de ongeplande tussenstop in Praag, halve dag verlies. Op het eind verloren we door slechte planning van de organisatie ontzettend veel tijd in het verkeer (dat hadden de lokale mensen kunnen weten) en waren items niet geplanned ( de kroonjuwelen is een must, het Golestanpaleis ook) wat de Nederlandse club, Voyage et Culture, te verwijten valt. De beloofde reisleider was er trouwens ook niet, daarvoor werd geen verklaring gegeven, we kregen gewoon iemand anders, aardig maar veel minder deskundig gezien de achtergrond van de andere.

Afscheidsdiner en overnachting in Teheran, kort want half drie op om vliegtuig van 06.15 te halen!