22 maart 2011. Psychologische last
Gepubliceerd op 22 maart 2011
De winkels zijn normaal bevoorraad, de benzine is niet op de bon, het water kan normaal gedronken worden, melk is toch al jaren een twijfelachtig voedingsmiddel, zeker voor 45% van de wereldbevolking die de juiste genen missen om de goede enzymen te maken en spinazie is ondanks Popeye's voorbeeld even uit.
Het stralings risico blijft het grootste probleem, maar dat vooral door zijn onzichtbaarheid en ongrijpbaarheid. Per slot lijken onze reacties meer te maken te hebben met de psychologische dreiging dan met de werkelijkheid.
Natuurlijke achtergrondstraling in onze moderne wereld zou in Nederland verantwoordelijk kunnen worden geacht voor een 100- tal kankerdoden per jaar, maar wanneer straling door een ongeval wordt veroorzaakt lijkt het veel enger. De belangrijkste gevolgen blijken dan vooral psychologisch.
Zie de rapporten over de militairen in de USA die bij A- bom experimenten waren bloot gesteld. De gevolgen passen meer bij post traumatische stress disorder dan bij kwaadaardige gezwel groei. Three Miles Island had een geweldige psychologische impact en van de 17 miljoen mensen blootgesteld aan de Chernobyl straling hebben er 2000 schildklier kanker ontwikkeld, wat op zich heel ernstig is maar veel minder is dan men verwachte op basis van de stralings dosis.
Heel opvallend zijn ook de gevolgen van de bommen op Nagasaki en Hiroshima. De directe gevolgen waren verschrikkelijk, maar bij de follow- up al de jaren erna bleek het dat van de 87.000 overlevenden er in 1992 40.000 gestorven waren, maar bij 690 was er sprake van direct verband met straling. Ook bleek men er relatief snel weer te zijn gaan wonen waarbij het achtergrond stralings niveau en daarmee kanker ontwikkeling op de lange termijn veel lager was dan verwacht.
De rapporten hierover heb ik na mijn bezoek aan de herdenking op 6 augustus van de aanval op Hiroshima al bestudeerd en me verbaasd over de conclusies, want ik verwachte ook heel andere getallen door de beeldvorming in de loop der jaren; ik kon niet tot andere conclusies komen. Wel lijkt van belang dat het bij de aanvallen ging om een bom en niet om een blijvende bron van straling zoals bij een kernreactor, totdat hij afgedekt is.
Natuurlijk weet ik dat ik geen statisticus ben. Natuurlijk weet ook ik dat je met statistieken alles wat krom is recht kan praten of andersom, natuurlijk weet ik dat het onderzoek is uit een periode dat onderzoek en statistiek nog in de kinderschoenen stond, maar het punt is er niet minder om: het lijkt erop dat de psychologische schade en beschadiging het grootste is bij stralingsongevallen.
Daar moet voldoende aandacht voor zijn. Dat is het grootste probleem voor de Semi- autonome instanties zoals de elektriciteitsclub Tepco die zich op zijn Japans niet spontaan uit en niet pre-actief informatie verstrekt.
Hoe die informatie voorziening vorm en inhoud moet krijgen blijft voorlopig het grootste probleem, zeker in een land waar openheid nog zo een nieuw pad is.
Op het consulaat is het druk, met name omdat er nog geen Europees beleid is, Nederland met zijn naar mijn mening gezond verstand benadering regelmatig zaken moet doen om niet te veel uit de pas te lopen en de reactie op het hogere nivo van straling een week geleden tezamen met de opgebouwde spanning omtrent nieuwe aardbevingen in het Tokyo gebied er voor zorgde dat er een mensen stroom richting veiliger gebied, lees verder weg, kwam. Er is, zoals altijd, een 24/ 7 bereikbaarheid, waar nauwelijks gebruik van wordt gemaakt. De websites van ambassade en consulaat zijn aan meerdere kritische blikken onderworpen en de noodzaak van regelmatige drills, die ook al werden gehouden, is nog maar eens gebleken
Tevens was er in het weekend een mogelijkheid om de uit Nederland aangekregen kalium- jodaat tabletten voor de jonger dan 45 groep in ontvangst te nemen, voor het geval dat; waarbij de Zweden weer eens zo leuk waren om te vinden dat men die tablet maar alvast moest gaan nemen, terwijl overal elders geadviseerd werd dat vooral pas te doen nadat er door de lokale autoriteiten advies toe was gegeven.
Maandag was hier een der vele vrije dagen. Dus hebben we heerlijk uitgeslapen, gelunched in de Nishinomia yachtclub met de Griekse collega van Margriet en daarna een bezoek aan de vismarkt gebracht met tot slot een grote gebakken schol. Tussendoor regelmatig contact met het consulaat waar alles rustig was. Zo ging een vrije dag voorbij, nadat het zaterdag en zondag in verband met het uitreiken en verzenden der jodium tabletten en beantwoorden van alle e- mails een bezig weekend was geworden.