Australië verder, deel II
Gepubliceerd op 15 oktober 2008
Op aanraden van bezoekers uit Londen die we in Windjana NP tegen kwamen gaan we nu richting Mornington Wildlife Sanctuary. Zij waren er vanwege de comfortable rust, in safaritenten, en de vele vogels en excursies 5 dagen gebleven. Het sanctuary is van het Australian Wildlife Conservancy, een ngo met nog 17 andere sanctuaries in het bezit. Mornington is een oud cattle station met een omvang van 358.274 ha waar een aantal bedreigde vogel- en plantensoorten voorkomen en er lopen de nodige wetenschappelijke onderzoek programma’s. Onder andere ook naar de wijze waarop regelmatig branden moeten worden aangestoken om de biodiversiteit hand te haven. De overal groeiende spinifex heeft bv een drie jarige cyclus van branden nodig om nieuw zaad te kunnen schieten en handhaving van soil vasthoudende vegetatie. Spinifex, Triodia pungens, werd door de aboriginals gebruikt voor allerlei doeleinden, van hechtdraad tot lijmbereiding. Het branden moet aan het eind van het natte seizoen gebeuren in de vorm van zacht branden i.t.t. de wilde branden met grote, vernietigende, hitte ontwikkeling in het droge seizoen en wordt in Mornington op gang gebracht door het vanuit een helicopter uitwerpen van firestarters. Voorts is er veel activiteit in het park gericht op het doen verdwijnen van wilde/ verwilderde geïmporteerde diersoorten en het allerbelangrijkste het weghouden van de Cane Toad, de agapad of reuzenpad, Bufo marinus, die door zijn giftige klieren en vooral erg giftige tadpoles, kikkervisjes, dodelijk zijn voor alles wat hen eet.
We melden ons per radio
Regelmatig wordt om aan te geven hoeveel water in het natte seizoen door, onder andere, deze gorge gaat gebruikt gemaakt van de in Australië gehanteerde volume maat Sydharb of Sydarb= de inhoud van Sydney Harbour, ongeveer 500 gigalitres. Er gaan enkele Sydney havens per uur door deze gorges heen en dat vinden sommige mensen zonde. Het zou handig gebruikt kunnen worden in deze droge tijden en de toenemende tekorten door grootgebruik. Er werd in het jaar 2000 24.909 gigaliters door Australië gebuikt, waarbij de landbouw 60% hiervan nodig had, dwz 33 Sydharb’s. De dam is er niet gekomen.
Het 1,8 miljard jaar oude zandsteen van de King Leopold Range ( welke naam ze ook al weer willen veranderen omdat de naamgever als Koning van België en privé eigenaar van de Kongo minder aardige dingen met de locale bevolking, van die Kongo, heeft gedaan) wordt door de Fitzroy river doorsneden en vormt een prachtige plek waar we met twee zgn. Canadese kano’s
Terug naar de GRR en vervolgens naar Mt Elisabeth station, een actief cattle station met kampeermogelijkheid. Via Ellenbrae station met zijn Nederlands sprekende gastvrouw en talloze Double- barred Finches,
Veel rough 4 WD tracks waarvoor we gezien het ongemak niet echt warm lopen, maar ook simpele dirtroads zonder al te veel boulders naar mooie plekken zoals we de volgende dag bemerken wanneer we naar de Zebedee Springs
De volgende dag naar de Emma Gorge, een 3 kwartier min of meer hobbelig rotsblokken overklimmend
Verder richting Kununurra en einde GRR. We bereiken asfalt en stranden prompt omdat we de reserve tank niet hebben omgezet, lege benzine slang wordt handmatig pompend opgelost, na telefonisch advies. Er is weer Cellulair ontvangst, maar ook in de outback waren we door het huren van een satelliet telefoon bereikbaar. Na het mud avontuur bij Mungolake op een van de vorige reizen vonden we bereikbaarheid toch wel belangrijk. Voor echte noodgevallen is er trouwens ook een safetypakket bij de Bushmaster te huren met recovery materiaal en ook een noodbaken welke actief aangezet moet worden maar verder overeenkomt met de op zee en in de luchtvaart gebruikte noodbakens. Niet nodig gehad!
Kununurra biedt een aantal mogelijkheden voor sight seeiing en de omgeving te verkennen, zeker het door een stuwdam, voor de uiteindelijk niet ontwikkelde katoenindustrie, ontstane Lake Argyle en een diamant mijn. We hebben een soort van haast, houden niet zo erg van de civilisatie, bovendien is het bloedwarm met 42°C, zodat we gauw verder gaan op de Great Northern Highway, de tweebaans asfalt weg terug naar Broome, via Halls Creek en Fitzroy Crossing. We willen het sedert een film erover in 1983 beroemde Bunle Bungles in het Purnululu Nat. Park, World Heritage listed (!), bezoeken. Het Warmun Roadhouse heeft een camping zodat we de volgende ochtend de 53 km= twee hobbel uren weg naar het visitors centrum kunnen gaan.
Purnululu en vooral de Bungle Bungles tonen nog duidelijker dan elders hoe erosie landschappen vormt. De Ord rivier strooide 300- 350 miljoen jaar, dus vrij recent, zand, keien en klei neer vanuit de langs de Osmand Fault ontstane Osmond range. Door de steile hellingen aan de randen en de daardoor hoge energie van de rivieren konden grote brokken worden meegesleurd en verderop, bij vertraging van de watersnelheid worden gedeponeerd, zoals we zullen zien in de Echidna kloof. Bij kleinere stroomsnelheid wordt vooral fijner materiaal meegenomen en gedeponeerd, de erboven liggende lagen veroorzaken weer zoveel druk dat de clastische, door breken ontstaan, rots of monominerale korrels samen met als cement werkend klei en/ of siliciumdioxide worden samengeperst tot wat we zandsteen noemen ( met calciumcarbonaat als cement ontstaat wat we kalksteen noemen). Dit proces elk jaar weer tijdens de moesonregens plaats vindend zorgt voor laagsgewijse sedimentsopbouw. Verschillende soorten, qua samenstelling en dikte, lagen ontstaan bovenop elkaar. Met afhankelijk van bv kleigehalte ( klei is eveneens een clastisch materiaal met grotendeels een kleinte van de korels van minder dan 2 µm, maar vooral veel kleimineralen bevattend) verschillende mogelijkheden voor bacterie groei of kleuring door de aanwezigheid van mineralen. Bv Fe= ijzer zorgt voor een roest= ijzeroxide= Fe2O3 kleuring, roze tot terra cotta; mangaan voor een purple effect. De weinig klei bevattende lagen zijn meer water doorlatend waardoor weer makkelijker algen, cyanobacteriën, groeien en een donkere kleur veroorzaken. De hardere stukken, minder doorlatend, zijn bedekt met een patina van ijzer of mangaan en hebben een oranje kleur en beschermen de lagere zachtere delen tegen erosie.
Net als bij Kingscanyon ontstaan in deze plateaus later weer groeven en een bijenkorf structuur door deze erosie
