Australie verder III

Gepubliceerd op 17 oktober 2008

En dan nu de Bungle Bungle, aboriginele naam, dat wil zeggen bij de leden van de Kija taalgroep : Purnululu. Dit Bungle Bungle zou als naam zijn origine vinden in een verkeerd begrepen hebben van de originele naam of zou samen hangen met een veel voorkomende, typisch Kimberliaanse, grassoort het bundle bundle gras. Hoe het ook zij deze range ligt nog 578 meter boven het zeeniveau en staat 200- 300 meter boven het omgevende vlakke bos en savannah land, met steile kliffen aan de westelijke zijde en elders weer diepe gullies en complexe randen en koepel systemen, met hun aan weerszijden van de weggesleten gebieden doorlopende kleurige, oranje en zwarte, banden. Zie voor verdere informatie deel II van ons verslag.

Het park is alleen per vliegtuig, helikopter of 4 WD te bereiken. Wij geven de voorkeur aan onze Toyota Landcruiser en hobbelen/rijden dus twee lange uren naar het visitors centrum.

Vervolgens na het kopen van het kampeerbewijs, de National Park voor West Australiapermit hadden we al, $ 34,=. Wij kunnen kiezen uit twee kampeer terreinen Kurrajong in het noorden en Walardi in het zuiden, beide met toiletten en water. We kiezen voor het noorden omdat met de veelheid van nu toch wel aanwezige bewolking het zuiden tot morgen, met hopelijk beter/ helderder weer en vooral zon, uitgesteld kan worden. Daar, in het zuiden, zijn de echte Bungle Bungle met hun opvallende rood- zwarte banden.
In het noorden zijn grote, lange, 300 meter diepe ( het is uitgeslepen) kloven. Een van de bekendste is het zgn. Echidna Chasm dat zeer de moeite waard blijkt. Vanaf de parkeerplaats is het een 3 kwartier lange wandeling in een steeds nauwere, aan het eind schouderbrede, kloof. Vergelijkbaar met het entree bij Petra in Jordanië.

In het begin valt vooral het ruwe, grove aspect van het zandsteen op, net als bij de zandstenen sedimenten van Katja Tutja in de Red Centre.

Zoals reeds aangegeven grof materiaal meegenomen door de grote kracht in het water bij snel verval.

De Mini palms gorge met zijn unieke palmbomen ( uniek omdat die hier helemaal niet zouden moeten groeien en vermoedelijk dan ook, zoals op meer plaatsen in Australie, resten zijn van tijden met een andere ligging van dit continent) vegetatie en een heerlijke poel

is een mooie afsluiting van de dag. Er begint bovendien bij aankomst op het kampeerterrein regen te vallen, wat een groot deel van de nacht duurt.

De volgende ochtend is het droog en helder, de wegen zijn modderig zodat de 4WD goed te pas komt, de kreken zijn nog niet te diep en goed te kruisen. We zien en passant tweemaal een dingo.

De wandeling door de Bungle Bungle is fascinerend

doordat er een zeer apart landschap is ontstaan. Het wonderlijke effect van het doorlopen van de lagen aan de andere kant van de uitgeschuurde kloofjes is telkenmale frapperend. Het is logisch maar toch verwonderlijk. Ook al heb je op aarde al zoveel plaatsen gezien met dit soort effecten, Zion, Grand Canyon, Red Centre, Painted Desert en/ of Petra het blijft indrukwekkend. Het maakt de behoefte aan een vlucht erboven met het uur groter, zodat we, nadat we ook nog de Cathedral gorge gezien hebben naar het vliegveld gaan en een 40 minuten vlucht afspreken, die een uur later zal plaats vinden. Het weer is stukken beter, de helderheid goed toegenomen en er is niet teveel remous.

De helivlucht levert een schat aan foto’s op en laat heel mooi het horizontale van de toplaag zien.

Het gebied is het bezoek meer dan waard, ook al zijn er nog zo veel door erosie veroorzaakte prachtige landschappen het is elke keer weer fascinerend om te zien wat er met de aarde in de loop van de tijd gebeurd.

Ook de bijenkorf achtige door erosie veroorzaakte vormen die we al van de Kings Canyon kenden treffen we hier aan.

lagen lopen door in verschillende heuvels

Ondanks dat besluiten we om niet nog een nacht te blijven, er is zelfs de mogelijkheid om een, steeds spectaculair wordende, voettocht te maken met een overnachting aan het eind door de Picaninny Creek and Gorge. Maar het lijkt met de huidige weersveranderingen handiger om de twee uur terug tocht naar het asfalt nu te maken.

Dat gedaan hebbende volgen we de weg naar het afgelegen Halls creek. We zijn nog van plan te overnachten op de kampeerplaats van het Old Halls creek lodge, maar deze op 15km van de hoofdweg gelegen plaats is zo desolaat en zo te koop/ verwaarloosd dat we rechtsomkeert maken. Wel zien we nog en passant de zgn. China Wall,

een witte kwarts ( het meest algemeen op aarde voorkomende mineraal) ader welke over 15 km verticaal uit het landschap steekt en het geaccidenteerde terrein volgt, zoals de echte muur.

Nog de weg vervolgend, de volgende dag naar Fitzroy crossing waar de resten van dat bij het Windjana National Park van het begin van onze reis genoemde Barriere Rif liggen en een Gorge, de Geikei Gorge heeft gevormd. Hier op de Fitzroy river een mooie boottocht gemaakt, de moeite waard. Het wordt steeds warmer en vochtiger zodat de airco auto voor ons vakantie gangers een steeds aantrekkelijker plek wordt zodat we niet teveel meer ondernemen.

De Great Northern Highway is de hele route zeer gevarieerd geweest en in tegenstelling tot zeker de eerste tweehonderd kilometer van de noordelijk gelegen route naar Derby hoger ten opzichte van het landschap zodat er regelmatig mooie vergezichten zijn.
Bij Broome bezoeken we nog het vogel observatie centrum, 15km dirtroad, maar hier is het zo warm en door bomen omgeven, ook al ligt het vlakbij het strand, dat we besluiten naar het zgn. Cable Beach van Broome te gaan om in zee te baden, de volgende ochtend nog de dinosauriër sporen

te bekijken en de auto in te leveren. Geen parels gekocht, met een minimum prijs van $1700 per stuk voor een enigszins mooie Parsley parel besluiten we andere prioriteiten te hebben. Ook aboriginal kunst vertoont ook hier de bekende discrepantie tussen prijs en kwaliteit.