Kleinkinderen en huwelijk Quirijn en Marleen

Gepubliceerd op 21 november 2007
Nederland.
Ja dat was me wat, plan je een vakantie in Indonesië, makkelijk te bereiken vanuit Australië, en dan hoor je dat Qurijn nog voor hij voor een jaar als huisarts naar New Zealand vertrekt zijn zoon Marijn een paar getrouwde ouders wil bezorgen. Hij moet dat zo plannen dat zijn reislustige ouders er ook zijn. Gelukkig lukt dat, zodat ik vanuit Bali gelijk door kan naar Nederland; ben toch al onderweg en een reisje, deze keer via Taiwan, EVA- air, is snel geboekt.
Het werd toch hoog tijd om de twee kleinkinderen weer eens in levende lijve te zien, want die camera via Skype is toch maar een surrogaat.

Margriet kon zo direct na de ene vakantie niet nog eens vakantie plannen en moest naar Sydney om het land weer te gaan vertegenwoordigen.

Wat is er leuker om dan in Laren in het prachtige tuinhuis
Tuinhuis in Laren
Tuinhuis in Laren
van Noële en Freerk te logeren zodat de bijna eenjarige Maurits dagelijks kan worden meegemaakt. Dit lukt inderdaad. Met wat afspraken maken, opdat het leven van de door deadlines beïnvloede werkzaamheden van dochterlief niet te veel verstoord wordt, kom je een heel eind en blijkt het heel wat leuker dan vanuit een hotel situatie een bezoek afleggen.
Maurits is een heerlijk mannetje dat al op zijn buik, tijgersluipgangend van jewelste, rap overal weet te komen met een niet aflatende energie
Maurits met tomeloze energie
Maurits met tomeloze energie
. Grootpa geniet met volle teugen en merkt dat er niets heerlijkers is dan gewoon alle tijd van de wereld te hebben
Maurits
Maurits
.

Bij Quirijn en Marleen is het inmiddels volop hectiek. Het huis moet leeg want 21 november is de vertrekdatum voor de grote reis via Londen, Los Angeles, enkele dagen om te acclimatiseren en te ont-jet- laggen en dan door naar Auckland, Medical Board meeting en dan door naar Gisborne, ETA 26 november. Ja en dan ook nog trouwen. Het lijkt erop dat het hoofd vooral bij de reis en het nieuwe jaar is terwijl Marleen en zeker Quirijn toch het huwelijk ook perfect willen doen verlopen. Gelukkig hebben zij een paar voortreffelijke ceremoniemeesters gevonden zodat de goede basis voor een geslaagde dag aanwezig is.

Opa bezoekt natuurlijk ook het vrolijke, onbezorgde inmiddels eenjarige kleinkind Marijn. Stoer stappend
Marijn, kijk zonder handen
Marijn, kijk zonder handen
en druk onderzoekend en knopjes indrukkend is het een lust voor het oog en temidden van de georganiseerde bende van een inpakkend huishouden is er met volle teugen van genoten.

November wil zeggen storm en regen en dat werd volop beloofd voor deze dag. We kunnen het kort samenvatten, 9 november hebben we weer eens alle seizoenen op een dag meegemaakt, maar op de momenten dat het belangrijk was, bij het verplaatsen van de ene locatie naar de andere, was het stralend weer. Zodat het stralen van de bruid nog versterkt werd door de blauwe hemel.
Champagne begin van de dag met het bewonderen van een heerlijke, om te zoenen
Marleen met lieve lach
Marleen met lieve lach
, bruid en een in keurig pak, snel met een streepje en Italiaanse schoenen, gehulde bruidegom
Paar apart
Paar apart
.
Het Leidse stadhuis met zijn uit het begin van de VOC, 1600, ontwerp Lieven de Key, gedateerde renaissancegevel en fraaie trouwzaal was een mooi decor voor een mooie gebeurtenis, waarbij, naast de ambtenaar van de BS ook de broertjes van Marleen en Noële hun eigen bijdrage mochten leveren onder het oog van een grote schare familieleden, vrienden en ouders, alsmede de twee neefjes die voor de nodige extra toontjes zorgden.
Het Scheltema complex, de oude, hoe kan het anders in Leiden, wollen dekens fabriek, gerestaureerd met hergebruik van alle materialen, was een leuke locatie voor een geanimeerde receptie waarbij behalve een groot aantal vrienden van het bruidspaar aanwezig waren ( voor de lezers van mijn website): Jolanda, Laetitia, Theo, Marjolein en Paul, Ireen en Ton, Maurits, Hugo en Anita allen Kolstees of gelieerd ermee, alsmede Til en Roeland, Ruitenberg ( veel meer is er niet met die naam in deze familie), Nelleke, Peter en Anja.
Het diner en het feest in de Waag, 1657 naar het ontwerp van Pieter Post, Hollands classistisch, was geheel volgens wens van Quirijn en Marleen en ondanks het feit dat de muziek wel erg hard was een topper. Hierbij toonde het bruidspaar hoeveel adrenaline zo een dag oplevert zodat tot laat met zeer veel energie
Vol energie aan het eind van een mooie dag
Vol energie aan het eind van een mooie dag
genoten kon worden. Tot het laatst werd er gestraald, zeker niet moeilijk met de innemende glimlach van Marleen
Eind
Eind
.
Ze zag er prachtig uit.
Noële had en passant nog voor een passende Cumberband en strik gezorgd voor Jurriaan, Freerk
Noele en Freerk
Noele en Freerk
Jurriaan en Pa
Jurriaan en Pa
en mijzelf zoals de foto mooi toont; de kleuren rood, wit en blauw uit de vlaggen van Nederland en New Zealand moesten vooral getoond worden.
En nu maar een goede vlucht wensen naar Gisborne, New Zealand voor Quirijn, Marleen en Marijn.