Verkiezingen in Australië

Gepubliceerd op 26 november 2007
Om te beginnen een aardig grapje.
Het doet hier de ronde. De auteur is mij onbekend.
Ik heb het in ieder geval niet zelf kunnen bedenken.
Wanneer de eigenlijke bron zich meldt zal ik dit laten weten en hem/ haar om toestemming vragen.
Tot die datum moet U ermee doen wat U goed dunkt.

How to Vote?

A woman in a hot air balloon realises she is lost.
She reduces her altitude and spots a man fishing in a boat below.
She shouts to him:
"Excuse me, can you help me?”
“I promised a friend I would meet him an hour ago, but now I don’t know where I am or which way to go to get there”.

The man consult his GPS and replies:
“You are in a hot air balloon hovering approximately 10 metres above the ground, elevation 115 meters above mean sea level. You are 34 degrees, 34.97 minutes south latitude and 150 degrees 34.52 minutes east longitude”.

She rolls her eyes and says: “You must be a liberal”.

“I am” says the fisherman. “How did you know?”

“Well” answers the balloonist, “everything you told me is technically correct, but I have no idea what to do with your information and I am still lost. Frankly you are not much help to me! If anything you have delayed my trip”.

The man smiles and replies:
“You must be a labor voter”.

“I am” she says, “How did you know?”

“Well” he says, “you don’t know where you are,
where you are going or
how to get there.
You have risen to where you are now due to a large quantity of hot air.
You made a promise you have no idea how to keep and now you expect me to solve your problem.
You’re in exactly the same position you were in before we met, but now, somehow, it is all my fault”.


Er zijn federale verkiezingen geweest in Australië, verkiezingen om een nieuwe regering in Canberra te kiezen voor alle Australiërs. Een landsregering, te onderscheiden van de regeringen in de diverse staten, New South Wales, Victoria, Queensland, West Australië, South Australië, Tasmanië en de niet echte staten Northern Territories en Australian Capital Territory.
De Staten en Territories regelen hun eigen wetgeving op velerlei gebied, maar het Commonwealth parlement kan deze overrulen in de Territories.
Het is interessant om te realiseren dat Australië een commonwealth is. Een organisatie vorm bekend uit de tijd van Cromwell, maar eigenlijk uit de Romeinse tijd is.
Common wealth is dan veel meer common weal, het algemene “goed”, waarbij het de georganiseerde politieke samenleving beschrijft, de res publica van de Romeinen, de publieke zaak, het algemeen belang. ( republiek komt uit deze naam voort). Tijdens Cromwell is the Commonwealth de officiële titel van de politieke unie welke tussen de, tot dan nog, koninkrijken Engeland en Schotland wordt gevormd; een der eerste republieken.

De Australische koloniën vormden in 1901 een federatie in de vorm van het Commonwealth Australië, waarbij er een mix van het Amerikaanse senaats systeem met het Engelse Westminster parlementaire systeem gecreëerd werd. Een federatie wil zeggen: een unie met een gemeenschappelijke bindende grondwet, met minstens twee juridische ordeningen; terwijl de staten deelnemen aan het wetgevende werk van de unie; deelnemen aan de herzieningen van de grondwet, welke ook niet tegen hun zin kan worden gewijzigd. De meeste federale staten hebben een Grondwettelijk hof om de grondwettelijkheid van de federale wetten te toetsen en controleert of de bevoegdheidsverdeling wordt gerespecteerd. De deelstaten heffen eigen belastingen en kunnen die volgens eigen regelgeving gebruiken.

De Commonwealth Australië bestaat als een constitutionele monarchie waarbij de federale staat en alle staten afzonderlijk direct verbonden zijn met de Britse koning en ieder ook een eigen vertegenwoordiger van de troon heeft; de gouverneur.

Er waren dus federale verkiezingen voor een nieuw parlement en een deel van de senaat, alsmede voor een nieuwe regeringsleider van Australië. De federale premier; Howard in dit geval.
Er zijn federaal gezien drie belangrijke partijen die deelnemen; en wel de liberalen ( partij van Howard) de nationalisten ( vormen met de liberalen de regeringscoalitie), labour ( de grootste oppositie partij en voordat Howard aan de macht kwam 11 jaar geleden de partij van Paul Keating die toen premier was). De groenen zitten nogal eens op de wip en vormen vergelijkbaar met D66 in het verleden een invloedrijke tussengroep.
De staatsverkiezingen zijn op heel andere tijdstippen geweest.

Waarom schrijf ik nu over deze verkiezingen in Australië?
Allereerst omdat het zo opmerkelijk is hoe de laatste tijd door velen gememoreerd wordt hoe onder invloed van deze regering angst is geëxploiteerd. Hoe 9/11 maar ook het politiek aanscherpen van tegenstellingen een toenemend onzekere samenleving hebben doen ontstaan, met veel polarisatie.
Een werelddel dat rijk is geworden door de immense groei van China, maar te onvolwassen lijkt om er intelligent gebruik van te maken. Het is als jarenlang met de olie in de Arabische wereld men werd er rijk van maar een investering in menselijk kapitaal vond nauwelijks plaats. Dat is deels wel anders in Australië, maar op velerlei gebied blijft het een jonge samenleving met onvoldoende ontwikkelde democratische instituties en een achterblijvende infrastructuur. ( Er zijn nauwelijks medezeggenschaps organen; er is een starre regelgeving waarbij de mensen er voor de regels zijn en niet andersom; men denkt vaak niet oplossingsgericht mee, maar handhaaft vooral regels en is bang te interpreteren; je zal je kop maar boven het maaiveld durven uitsteken). Een extra probleem zijn de stroperigheid van de bestuurslagen met overdadige regelgeving omdat we te maken hebben met een Band- aid society die voor elk probleem weer een nieuwe regel maakt en denkt daarmee iets op te lossen; de lagen zijn: de councils, alleen Sydney heeft er al 38 en geen overkoepelende structuur behalve op staatsniveau; de staten zoals New South Wales, en dan federaal voor 21 miljoen mensen is niet echt efficiënt. Het nemen van een beslissing, in de council ( zie bv mijn verhaal over het vernieuwen van een air- co waarvan nooit eerder toestemming was gegeven, dat nam minstens 6 maanden ) duurt vaak eindeloos; hetgeen, helaas, genoemd mag worden omdat iedereen dit als probleem herkent, maar het ook niet oplost.

Een stukje schrijven over de verkiezingen.
Allereerst dus omdat er zo een gevoel van onwel bevinden was in Australië en ik benieuwd was hoe men in deze democratie hierop zou reageren.

Ten tweede omdat het zo opmerkelijk is hoe Howard na 11 jaar premierschap kon aanblijven tot en met deze verkiezingen terwijl hij door zo velen verguisd werd en verantwoordelijk werd gehouden voor de ontstane situatie. In zijn eigen partij bleven echter de kaarten zodanig geschud dat niemand in staat was tijdig voor de verkiezingen, terwijl alle polls aangaven hoe groot de problemen waren, een andere regeringsleider aan te wijzen, terwijl die bijna zeker een veel betere kans zou hebben bij deze verkiezingen. Hoe macht corrumpeert, hoe macht een politieke partij verziekt/ verlamd. Verblindend?

Het opmerkelijke is gebeurd: hij is niet alleen in zijn eigen constituency niet herkozen, pas eenmaal eerder gebeurd in de nog korte Australische geschiedenis, maar zijn regering is afgedroogd, in de hoek gezet, de macht ontnomen. Labour mag het nu gaan doen.

Labour bevindt zich in de situatie dat het federaal de regering mag vormen terwijl in al de staten ook labour regeringen zitten. Een uniek gelegenheid om het stelsel te hervormen? Men mag het hopen.
Men mag tevens hopen dat het geen potverteren wordt van de rijkdom maar investeren in infrastructuur. Kijk naar Noorwegen waar heel veel olie rijkdom gebruikt wordt voor het verbeteren van de infrastructuur. Extra aandacht vergt de gezondheidszorg, waar de situatie in talrijke staatsziekenhuizen door machtige management systemen die moordend voor het functioneren blijken, schrik aanjagend zijn. Of dit van een labour regering verwacht kan worden is de grote vraag, onder de liberals is het er in ieder geval niet beter op geworden.
Dat is de reden dat zeer velen voor verandering hebben gekozen.
De toekomst zal het leren. De nieuwe leider Rudd spreekt in ieder geval Chinees. Hij vaart geen ballon, voor zover ik weet.